افراد خودشیفته چه خصوصیاتی دارند؟

افراد خودشیفته چه خصوصیاتی دارند؟ اختلال شخصیتی که به عنوان اختلال شخصیت خودشیفته (NPD) شناخته می شود، با غرور به نظرات خود مشخص می شود. آنها همچنین تمایل زیادی به تحسین شدن و توجه دیگران دارند. وقتی تحسین یا برخورد خاصی که فکر می‌کنند سزاوار آن است دریافت نمی‌کنند، افراد مبتلا به NPD ممکن است ناراضی و ناامید شوند. ممکن است دیگران آنها را مغرور ببینند و دوست نداشته باشند در کنارشان باشند.

درمان اختلال شخصیت خودشیفته

جنبه های متعددی از زندگی یک فرد می تواند تحت تأثیر NPD قرار گیرد، به روابط کار و مدرسه NPD در مردان کمی بیشتر از زنان شایع است و می تواند تا 6.2٪ از جمعیت را تحت تأثیر قرار دهد. گفتار درمانی و چند تغییر در سبک زندگی فرد می تواند به افراد مبتلا به NPD کمک کند تا این اختلال را مدیریت کنند.

افراد خودشیفته چه خصوصیاتی دارند؟

افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته تصویر ذهنی اغراق آمیزی و تحریف شده از خود دارند و در عین حال که دارای اعتماد به نفس کاذب و خود بزرگ بینی هستند، نیاز به توجه و تحسین بیش از حد دیگران دارند. این یکی از علائم این اختلال است.

ویژگی های اختلال شخصیت خودشیفته

این در حالی است که آنها سردرگمی روابط را تجربه می کنند و توجه و همدلی خاصی نسبت به افراد دیگر ندارند.

جالب است بدانید که در زیر اعتماد به نفس بیش از حد فرد خودشیفته، عزت نفس شکننده و آسیب پذیری وجود دارد که با کوچکترین انتقادی به او وارد می شود.

روابط عاطفی، کار، تحصیل و مسائل مالی تنها تعدادی از زمینه های زندگی هستند که اختلال شخصیت خودشیفته می تواند مشکل ساز باشد.

اگر آنها عشق و توجهی را که فکر می کنند سزاوارشان هستند دریافت نکنند، افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته ناامید و ناراحت می شوند.

آنها همچنین ممکن است به این نتیجه برسند که تعامل آنها با سایر افراد دیگر رضایت بخش نیست. با وجود اینکه دیگران نیز از بودن در کنارشان خوششان نمی آید.

علایم افراد مبتلا به NPD

مغرور، خودمحور و مطالبه گر آنها اغلب احساس ارزشمندی بالایی دارند و ممکن است باور داشته باشند که منحصر به فرد یا برتر از دیگران هستند. با این حال، آنها ممکن است پاسخ های ضعیفی به انتقاد درک شده نشان دهند و به نظر می رسد که نیاز بیش از حد به تحسین دارند.

خودشیفته ها همچنین اغلب توانایی های دیگران را به حداقل می رسانند در حالی که در توانایی ها و دستاوردهای خود اغراق می کنند. بیشتر اوقات به قدرت، موفقیت و زیبایی اهمیت می دهند. آنها حتی ممکن است در برخی از رفتارهای جنسی یا تکانشی مانند قمار شرکت کنند.

در حالی که اعتماد به نفس سالم و NPD یکسان نیستند، برخی از ویژگی های NPD ممکن است شبیه به اعتماد به نفس باشد.

افراد با اعتماد به نفس قوی عموما متواضع هستند، در حالی که افراد مبتلا به NPD به ندرت چنین هستند. آنها معمولاً خود را برتر از دیگران می دانند و برای خود ارزش زیادی قائل هستند.

خود جذبی واضح در مقابل خود جذبی پنهان

دو زیر گروه از شرایط رفتاری خود درگیر (NPD) وجود دارد:

خودشیفتگی آشکار و پنهان بسیاری از علائم و نشانه‌های مشابه خودشیفتگی آشکار را دارد، اما افراد مبتلا به این زیرگروه‌ها ممکن است با دیگران تعامل متفاوتی داشته باشند. خودشیفتگان پنهان بیشتر احتمال دارد خجالتی و عزت نفس پایین از خود نشان دهند، که معمولاً با NPD مرتبط نیستند.

چه زمانی برای درمان خودشیفتگی مراجعه کنیم؟

خودخواهی یکی از علائم اختلال شخصیت خودشیفته است و علائم و نشانه های آن از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته علائم زیر را نشان می دهند:

اصرار بر داشتن بهترین ها از همه چیز مانند بهترین ماشین و شغل، همزمان با مشکل در برخورد با هر چیزی که در رده انتقاد قرار می گیرد.

بهترین پزشک به شما کمک می کند تا بهترین روانشناسان را در کمترین زمان و در نزدیکی محل زندگی خود بیابید. مشاهده لیست روانشناسان آنها در کنترل احساسات و رفتار خود مشکل دارند.

آنها مشکلات عمده ای با استرس و پذیرش تغییر دارند. آنها ممکن است احساس افسردگی و بی هدفی کنند زیرا کامل نیستند. آنها احساس درونی ناامنی، شرم، آسیب پذیری و تحقیر را تجربه می کنند. چه زمانی باید برای درمان خودشیفتگی اقدام کرد؟

درمان اختلال شخصیت خودشیفته اساساً افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته به دلیل اینکه فکر می کنند شخصیتشان خوب است (عدم درک بیماری) برای کمک به متخصص مراجعه نمی کنند.

در بسیاری از مواقع، دلیل مراجعه آنها به دنبال نشانه‌های افسردگی، سوء مصرف مواد یا یک مشکل سلامت روان دوم است که ناشی از اختلال شخصیت خودشیفته است.

در هر صورت، با فرض اینکه این افراد احساس کنند که ممکن است در طول درمان به اعتماد به نفس آنها آسیب وارد شود، درمان را رد می کنند زیرا برای یک خود شیدایی مقابله با تکه های ضعیف شخصیت آنها غیرقابل انکار چالش برانگیز است.

علل اختلال شخصیت خودشیفته دقیقاً مشخص نیست که چه عواملی باعث اختلال شخصیت خودشیفته می شوند.

علل اساسی نظم؛ آنها مانند بسیاری دیگر از مسائل بهداشت روانی پیچیده هستند.

با این حال، مطالعات نشان داده اند که عوامل زیر ممکن است با اختلال شخصیت خودشیفته مرتبط باشد:

• ویژگی های ارثی

• ویژگی های شخصیت و شخصیت

• نوروبیولوژی (دلایل نوروبیولوژی)

• عوامل خطر یا عوامل احتمالی شرایط رفتاری خود درگیر

طبق تحقیقات، شرایط رفتاری خودپسندانه در مردان بیشتر از زنان اتفاق می افتد و اغلب در نابالغی یا اوایل بزرگسالی خود را نشان می دهد.

خودشیفتگی کودکان توجه داشته باشید که علیرغم اینکه برخی از کودکان ممکن است علائم خودشیفتگی را نشان دهند، این امر در دوران کودکی طبیعی است و همیشه با اختلال شخصیت خودشیفته همراه نیست.

کودکان به طور طبیعی در سنین پایین رفتارهای خودمحوری زیادی از خود نشان می دهند که بخشی از رشد روانی آنهاست.

اگرچه علت دقیق اختلال شخصیت خودشیفته ناشناخته است، اما برخی از محققان بر این باورند که کودکان آسیب پذیری که والدین آنها بیش از حد محافظ یا برعکس، بی توجه و سرد هستند، بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند.

نوروبیولوژی و ژنتیک نیز ممکن است در بروز این اختلال نقش داشته باشند.

مسائل مربوط به اختلال شخصیت خودشیفته مسائل زیر ممکن است در نتیجه اختلال شخصیت خودشیفته یا در نتیجه سایر رویدادهای مرتبط با اختلال ایجاد شوند:

هیچ راه مطمئنی برای پیشگیری از اختلال شخصیت خودشیفته وجود ندارد زیرا علت این اختلال ناشناخته است. در نتیجه راه مطمئنی برای پیشگیری از این اختلال وجود ندارد. مسائل مربوط به روابط عاطفی مسائلی در زمینه کار یا تحصیل. افسردگی و اضطراب. مشکلات جسمی. سوء مصرف مواد مخدر یا الکل. افکار یا تلاش های خودکشی.

1. به محض مشاهده علائم بیماری روانی، روند درمان کودک را شروع کنید.

2. در کلاس های آموزشی مهارتی به عنوان یک خانواده شرکت کنید تا یاد بگیرید چگونه به طور موثر ارتباط برقرار کنید یا با پریشانی عاطفی مقابله کنید.

3. در کارگاه ها و کلاس های فرزندپروری شرکت کنید و در صورت لزوم از یک روانشناس یا مددکار اجتماعی مشاوره بگیرید.

تشخیص اختلال شخصیت خودشیفته دارای برخی ویژگی‌هاست که با سایر انواع اختلالات شخصیت قابل مقایسه است. در نتیجه، تشخیص اختلال شخصیت خودشیفته دشوارتر است زیرا ممکن است افراد به طور همزمان چندین اختلال داشته باشند.

درمانگر ابتدا از فرد مورد نظر در مورد وضعیت فعلی او در زمینه های کاری، زندگی و روابط بین فردی و همچنین تاریخچه رشد سوالاتی سوال می کند تا به تشخیص قطعی برسد. تعدادی پرسشنامه نیز ممکن است به عنوان بخشی از این ارزیابی روانشناختی پر شود.

یک متخصص از معیارهای موجود در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا (DSM-5) برای تشخیص اختلال شخصیت خودشیفته پس از انجام بررسی های لازم و جمع آوری داده های جامع استفاده می کند.

کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم، ویرایش متن (DSM-5-TR)، که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا منتشر شده است، اغلب توسط متخصصان سلامت روان و پزشکان برای تشخیص بیماری های روانی مانند NPD استفاده می شود.

یک پزشک یا متخصص سلامت روان ممکن است از شما بخواهد که یک پرسشنامه را پر کنید تا ببیند آیا این معیارها را دارید یا خیر: نیاز به تحسین مداوم. به دلیل برتری درک شده، انتظار برخورد ویژه را داشته باشید. دستاوردها و استعدادهای اغراق آمیز؛ واکنش منفی به انتقاد؛ فانتزی در مورد قدرت، موفقیت و زیبایی؛ بهره بردن از دیگران؛ ناتوانی یا عدم تمایل به شناخت نیازها و احساسات دیگران؛ رفتار متکبرانه آنها همچنین ممکن است شما را برای سایر مشکلات سلامتی و بیماری های روانی آزمایش کنند.

زندگی با اختلال شخصیت خودشیفته با وجود این واقعیت که درمان NPD می تواند دشوار باشد، می توانید بر آن غلبه کنید. مشاوره با یک درمانگر یا روانشناس می تواند بسیار مفید باشد زیرا می تواند تفکر و تعامل روزانه شما با دیگران را تغییر دهد.

به خاطر داشته باشید که شما کنترل اعمال خود را در دست دارید و می توانید در هر زمانی آنها را تغییر دهید.

با فردی که از اختلال شخصیت خودشیفته رنج می برد، چگونه می توانم مرزهای مناسبی را ایجاد کنم؟

اگر فکر می کنید ممکن است با فردی که از NPD رنج می برد در رابطه باشید، راه های زیر برای حفظ مرزهای خوب وجود دارد:

• مراقب الگوهای روشنایی گاز و سایر اشکال سوء استفاده باشید.

• برای خود حد و مرزها و انتظارات تعیین کنید.

• به خودت استراحت بده

• از درگیر شدن در جنگ عاطفی یا تمایل آنها به تحقیر دیگران و در عین حال بالا بردن خود اجتناب کنید.

• با تماس با افراد مورد اعتماد، نحوه تشخیص تمایلات و رفتارهای توهین آمیز را بیاموزید.

• نظرات کارشناسان پزشکی ما در پاسخ ها منعکس شده است. همه محتوا پزشکی نیست

• مشاوره و کاملاً آموزنده است.

• در مورد اینکه چگونه متخصصان درباره نحوه برخورد با یک فرد مبتلا به NPD بحث می کنند.

• هر زمان که عملکرد خوب یا درستی داشتند به آنها تبریک بگویید.

• در صورت لزوم، ابراز همدردی کنید و ناامیدی آنها را تصدیق کنید. از طرف دیگر، باید بتوانید به کسی نشان دهید که مغرور یا بی ادب هستید.

• خود را برای بحث بر اساس «صدا کردن آنها» آماده کنید. به خاطر داشته باشید که اگر فرد مبتلا به NPD نداند که اقدامات خود به این موضوع کمک می کند، کمتر به دنبال کمک خواهد بود.

• فراخوانی رفتار فرد ممکن است به او کمک کند تا با حضور شما سازگار شود و او را آگاه کند که شما آن را تحمل نخواهید کرد، حتی اگر مشکلی نبیند یا برای تغییر رفتار خود به دنبال درمان نرود.

روان درمانی چگونه کار می کند؟

از سوی دیگر، در صورت داشتن مشکلات روانی دیگر، ممکن است دارو تجویز شود.

روان درمانی می تواند به شما کمک کند:

با تمرین همدلی بیاموزید که چه چیزی باعث می شود احساس کنید با دیگران رقابت می کنید، به آنها بی اعتماد هستید یا حتی نسبت به خود و دیگران تحقیر می کنید. این به شما کمک می کند تا روابطی بهتر، صمیمی تر و لذت بخش تر با افراد دیگر ایجاد کنید.

توانایی درک و کنترل بهتر احساسات خود و دیگران توانایی شناسایی و مقابله با تأثیر مسائل مربوط به اعتماد به نفس بیش از حد رها کردن اهداف دست نیافتنی و شرایط ایده آل و پذیرش آنچه دست یافتنی و ممکن است روان درمانی می تواند کوتاه مدت باشد و به شما در مدیریت کمک کند.

استرس یا بحران، یا می تواند مستمر و طولانی مدت برای کمک به شما و حفظ اهدافتان باشد. شناسایی زمینه های تغییر برای کمک به فرد برای پذیرش مسئولیت و یادگیری خانواده درمانی و حضور اعضای خانواده در جلسات نیز می تواند به درمان فرد کمک کند.

برای کمک گرفتن از بهترین متخصصان اختلالات شخصیت به وب سایت دکتر خوب مراجعه کنید. دارودرمانی برای متخصصان خوب اختلالات شخصیت داروی خاصی برای اختلال شخصیت خودشیفته وجود ندارد.

با این حال، در صورت داشتن علائم افسردگی یا اضطراب، می توانید تحت نظر و تشخیص روانپزشک خود از داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب استفاده کنید.

در صورتی که یک یا دو مورد از عوارض این موضوع را در خود یا اطرافیان خود مشاهده کردید، با توجه به اینکه جستجوی درمان مناسب می تواند به یک درمانگر یا یک متخصص سلامت عاطفی محرمانه مراجعه کنید. به شما کمک می کند تا زندگی بسیار جذاب تری داشته باشید. انجام دادن.

نویسنده: سوالات متداول میترا سیفان، روانشناس چه چیزی باعث خودشیفتگی افراد می شود؟

با وجود ویژگی‌های ارثی که بر این موضوع تأثیر می‌گذارد، متغیرهای اکولوژیکی بی‌تأثیر نخواهند بود. آزادی جنسی، انتظارات غیر واقعی، اهمیت بیش از حد کودک، بی توجهی در دوران کودکی از جمله مواردی است که زمینه را برای این بیماری روانی (خودشیفتگی) فراهم می کند.

اثرات منفی خودشیفتگی چیست و آیا مضر است؟

بی اشتهایی، وحشت، استرس، اضطراب، مسائل بین فردی و مسائل دیگر همگی از مظاهر خودشیفتگی در افراد هستند.

آیا می توان اختلال خودشیفتگی را درمان کرد؟

این عارضه را می توان مانند سایر اختلالات روانی با ارجاع بیمار به روانشناس یا روانپزشک درمان کرد.

آیا برای درمان این اختلال از دارو استفاده می شود؟

مشاوره و مراجعه به روانشناس اولین گام در درمان این بیماری است. اگر اساسی باشد، فرد با متخصصی آشنا می شود که می تواند درمان دارویی را برای تسریع در تداخل بهبودی بیمار ادامه دهد.

منبع: دکتر شقایق درویشی، اختلال شخصیت خودشیفته

https://www.drshaghayeghdarvishi.ir/اختلال-شخصیت-خودشیفته/